Daar ben ik weeeeeer... - Reisverslag uit Ada Fua, Ghana van Joyca Kloot - WaarBenJij.nu Daar ben ik weeeeeer... - Reisverslag uit Ada Fua, Ghana van Joyca Kloot - WaarBenJij.nu

Daar ben ik weeeeeer...

Door: Joyca van der Kloot

Blijf op de hoogte en volg Joyca

12 November 2014 | Ghana, Ada Fua

Avontuurtjes in Ghana:

Is weer een tijdje geleden maar genoeg meegemaakt hier in het mooie Ghana!
Even kijken waar was ik gebleven? Eeehm ohja weekendje Accra.
Donderdagavond onze spullen ingepakt en meegesjouwd naar ons werk de volgende dag, gelijk na het werk de trotro gepakt naar Accra, hotelletje gefixt, opgedoft en lekker sushi gaan eten. Manmanman wat was ik daar aan toe zeg! Jammer genoeg zaten we al zooo snel vol, maar het was het waard! Heeeerlijk..
Daarna zijn we door gegaan de stad in, in OSU, deeltje van Accra.
Natuurlijk waren we niet bekend dus wisten we niet waar we heen moesten. We spraken mensen aan op straat maar die snapte er ammel niks van. Gelukkig kwamen we een propper tegen en die nam ons mee naar DUPLEX, een sjieke club. Hele leuke muziek, wel weer even wennen. Echt Breda muziek hahaha.
Accra is trouwens een stad wat zoooooo niet Afrika is. Prostituees op straat, mensen roken overal en zooooveel blanken. Je hebt er zelfs een KFC!
In DUPLEX stikte het van de slebbies en dan zag je er zon blanke ouwe vent bijhangen die ze daarna mee naar een hotelletje namen. Bies bah…
Na een goeie avond liepen we dus naar huis, nog even een sigaretje roken en naar bed. Uhu..
Ik stond op en liep naar mn kamer, ineens begon iedereen te lachen. Zat er dus weeeer vogelschijt op mn shirt, was er recht in gaan zitten -.-
De volgende ochtend lekker ontbeten met een vettige pizza van MamaMia, lekkerste pizzatent van Ghana (volgens iedereen).
Terug naar huis en de volgende dag begon onze werkweek weer..

Ergens die week zaten we te eten in onze pauze at het trotro station voor het ziekenhuis, zoals altijd. Dit keer zat er een vrouw in het hokje, heeeelemaal ontspoort. En een dorpsgek maar dan erger. Zaten we wat te kletsen, Helen kijkt naast zich, drinken weg! Hahahahahhahahaha heeft die vrouw haar drinken gejat en zat ze 2 meter van ons vandaan m leeg te drinken! Hierna kwam ze naast ons zitten en zat ons heeeeel eng aan te kijken.. ook zat ze te roggelen en dr snot uit te blazen gadverdamme…

Bietje rondgekeken voor ons project en ideeën opgedaan maar toch waren we er niet over uit..
Tijd begon te dringen! Gelukkig hielpen sommige mensen mee met denken. Zo kwam iemand op het idee van een first aid. We gingen verder denken en dat leek ons wel erg tof! Ons hoofddoel was/is malariapreventie, hier kunnen we het makkelijk mee combineren! We hadden het idee om een hutje op te zetten, dezelfde als waar de mensen op Maranatha in wonen. Alle nodige spullen zouden we dan inslaan, van watjes en verband tot malariatesten. Zodat wonden verzorgd konden worden en mensen werden getest op malaria. Hier eventuele medicijnen voor in te slaan of als waarschuwing naar het ziekenhuis te gaan. ORS (tegen uitdroging) etcetc.. dan natuurlijk nog een bed en een opslag ruimte. Een paar mensen van Maranatha zouden we aanwijzen om de first aid te beheren en natuurlijk ook te leren hoe wonden verzorgd moeten worden en welke pleister op welke wond geplakt moet worden.
Percy had weer het idee om een dak op een on afgemaakt schooltje te laten zetten. De kinderen die daar les krijgen zitten of pal in de zon of in de stortende regen…
Dit bracht ons aan het twijfelen. De week erna zou Ronald komen dus die kunnen we mooi om advies vragen! Ronald is een Nederlandse man, verhuisd naar Ghana, waar ik wel eens contact mee had via mama.


Weekendje Kpando!
Vrijdagmiddag waren we lekker al om half 12 klaar, even naar huis om onze spullen te pakken, wat te eten en we konden gaan. We zijn totaal 6 uur onderweg geweest als het niet meer was..
Met hele erge honger kwamen we aan in Kpando, Jeff en Bright namen ons mee naar een tentje met muziek waar we op ons gemak even konden zitten en wat drinken. Ondertussen wachtten we op onze indomie, hmmmmmmm.
Toen we gegeten hadden wilden we zo snel mogelijk naar het guesthouse om te gaan slapen. Morgen weer vroeg dag! Even een sigaretje nog en naar bed.
Zaterdagochtend hadden we indomie als ontbijt en gingen we eerst de aapjes bezoeken. Dat was echt heel tof! Alleen een beetje kort.
We liepen met een gids door een jungle, overal zag je aapjes. We hadden voor 2 cedi bananen gekocht zodat we de apen konden voeren. Je moest ze door de helft breken en in je hand houden, alle apen zaten zo om je lijf! Heel grappig. We waren wel erg zwart daarna haha.
Nog even verder door de jungle, wat fotootjes schieten en konden weer gaan.
Op naar het volgende tripje!
Dat dachten we, jaja op Ghanezen kan je echt niet rekenen…
3 uur in het guesthouse gewacht op Jeff en Bright terwijl we veeeel eerder hadden afgesproken. We zouden namelijk naar de watervallen gaan..
Ze zouden een busje regelen en daarmee naar ons komen, toen ze er eindelijk waren moesten ze weer weg om dat busje nog te regelen. Heb me kapot geïrriteerd bluh…
Maar goed we konden eindelijk gaan!
Eenmaal daar aangekomen werd de lucht pikzwart, toch werd er gezegd door de chief dat we makkelijk konden gaan. Andere zeiden dat het te gevaarlijk was en we moesten blijven. Maar nee we zijn niet voor niks gekomen natuurlijk, huppakee gewoon gaan.
Toen we net onderweg waren begon het heeeeel hard te regenen, ook nog onweer erbij ja hoor dat maakt het helemaal compleet haha. Jeff en Bright waren ondertussen aan het zeiken dat we terug moesten gaan maar we wouden verder dus moesten ze daar maar mee instemmen.
Na een paar minuten waren we al zeikesnat, de modder zat overal. De waterval was op een berg dus we moesten omhoog lopen. Chantal was inmiddels al 10x dr slipper kwijt hahahaha. Onderweg kwamen we 9 bruggen tegen en zijn 3 kwartier op weg geweest. Eenmaal de waterval bereikt te hebben konden we even uitrusten. Helaas konden we niet zwemmen of achter de waterval kijken, daar was het te wild en te koud voor.
Toen we terugliepen was het inmiddels al donker, heel irritant. Overal liepen ratten, vlogen vleermuizen en werd je gebeten door verschrikkelijke mieren die echt heel erg pijn deden. Wel mooie vuurvliegjes gezien.
Toen we op de helft waren zagen we 2 lampen in de verte, het waren 2 mannen die ons kwamen zoeken haha. Heel fijn want niemand van ons had licht. Het maanlicht hadden we ook niks aan want t was helemaal bebost door het oerwoud.
Opweg naar huis nog even een tussenstop gemaakt bij de andere studenten in Golokuati.
Thuis trokken we onze kleren uit maar iieeeeuwl wat stonken we, naar moeras, echt heel ranzig haha.
Wel erg uitgeput hoor…
Even douchen, opmaken en weer door. Jaja je raad al wat we als avondeten ophadden. INDOMIE! Hierna kwam het dus echt mijn neus uit. Aan de overkant van de indomie kraam gingen we gezellig wat drinken. Heek de avond aan de sangia en de smirnoff, dansjes gedaan en zat en gelukkig weer naar huis. Tot onze verbazing waren we 10 cedi kwijt, een avondje gedronken voor 2.50, haaaaa lachertje!
Ondertussen naar huis probeerden we een geit te vangen, ehmm geen details..
Zondagavond, lange terugreis, gingen we met de andere studenten wat eten bij Charley Korpey. De andere groep is namelijk gelijk met ons naar Ada vertrokken voor een week vakantie, bij hun in Golokuati hebben ze namelijk geen strand.
’s Avonds kampuur met een drankje en voor we het wisten gingen we om half 5 naar bed.
Jammer maar helaas, maandagochtend de wekker om half 7. We gaan ons visum aanvragen in Accra. Zitten we daar bij de immigratiedienst, alles ingevuld en wel, konden we het niet inleveren omdat we onze tickets niet bij hadden, dus moesten om de hoek gaan printen. Jahoor, onze emails deden het allemaal niet op die pc’s. nog even proberen via telefoon te laten zien maar nee hoor assholes, konden we weer terug naar huis.. Wel nog lekker gegeten bij de KFC.
Volgende dag lukte het gelukkig wel haha godnondeju, en k was al stik ziek van het weekendje Kpando en de regen.

Die donderdag kwam Ronald op bezoek, het was erg gezellig. We zouden eigenlijk gaan bbqen maar hij nam ons mee uit eten. Hij had zijn bodyguard/goede maat Samuel meegenomen. Die avond wilde we een beslissing maken over ons project. Een eerste hulp was wel vet alleen het scheen dat Maranatha plus hun dorp is verkocht aan Italianen, alles zou plat worden gelegd..
Ronald en Samuel besloten in Ada te blijven slapen en de volgende ochtend met ons mee te gaan naar de vissersdorpjes.
Eerst langs het gemeentehuis om te vragen of er officiële papieren voor nodig zijn en langs de Clinique in Ada om te vragen of ze eventueel al plannen hebben voor een eerste hulp.
Dit was inderdaad zo, ze wilde het doen maar er was geen geld of inzet het daadwerkelijk op te zetten. Wij hebben een deal gesloten, als wij het opzetten zouden zij er een nurse naartoe sturen om daar betaald te komen werken!
We kwamen bij het eerste dorpje aan, dit dorpje hoort niet bij Maranatha.
De dorpjes bestaan allemaal uit hutjes van riet of leem.
We liepen er doorheen en ondertussen spraken Samuel en Ronald wat mensen aan.
Op een gegeven moment werden we mee genomen, naar een plek met allemaal leegstaande gebouwen stonden. Deze gebouwen schenen kerken te zijn, maar waarom zo veel?
Er stond een gebouw bij zonder vloer en dak, dit leek ons een geschikt gebouw voor onze first aid! Het is groter dan we dachten, nu is het een heel gebouw in plaats van een hutje!
Het gebouw was alleen van de kerk, heel jammer want zo wilden we er geen zaken mee doen..
Achter het gebouw lag een riviertje, hier dumpt het hele dorp zijn afval in en gebruiken het ook als toilet. Er staat namelijk een toiletgebouw, ook ooit opgezet door een organisatie. Maar deze heeft geen waterleiding dus kunnen ze er niks mee..
Ronald kwam met een prachtig iets!! Hij vindt het een topproject, als de kerk afstand doet van het gebouw gooit hij er nog 500 euro bovenop als donatie voor ons project. Hij zorgt voor de waterleiding van het toiletgebouw en heeft een deal gemaakt met het hulpje van de chief, ze moeten eerst het meertje opruimen en niet meer als toilet gebruiken voordat er überhaupt iets komt. Dit is een hele goeie, want dat is niet bepaald hygiënisch achter een ziekenhuis.
Zodoende ons project, helemaal geweldig toch?! En beter dan dat we ooit hebben gedacht :D

Ondertussen zijn we een week later, de kerk heeft al afstand gedaan van het gebouw. Het gebouw is nu officieel van het dorp zelf dus kunnen wij aan de slag. Ronald en Samuel onderhandelen over de prijzen en zijn bezig met het bestellen zodat de vloer en het dak kan worden gezet.
We zijn hier nog maar 3 weken, het is te hopen dan minstens het dak en de vloer erin zit voordat wij weggaan. Dat is nog maar de vraag want de Ghanezen zijn heeeeeel langzaam.. als dit is gebeurd kunnen we spullen bestellen en het aankleden.
Achja, het gaat erom dat we dit voor de dorpjes doen. Ze zijn er zo blij mee, dankzij ons hebben ze wel deze voorziening.
Nu alleen nog een naam verzinnen, hmmmm lastig…

Verder hebben we vorig weekend lekker gebakken op het strand en ’s avonds een goei fjisje op Maranathabeach, zondag uit-kater dagje en maandag zijn we weer aan de slag gegaan. Niet in ons eigen ziekenhuis, want daar was het nog steeds strike..
Ohja dat had ik niet verteld he, er was iets met de regering dus heel Ghana ging staken. Ook ons ziekenhuis. Dit is inmiddels al 3 weken geleden?
In ieder geval, we hadden niet verwacht dat dat echt ging doorzetten in het ziekenhuis.
We kwamen op een dag aan, de OPD was gesloten ze gingen gewoon niet werken, alleen de ernstige gevallen konden op de emergency terecht en de wonddressing werd ook niet gedaan. Wij waren er dus voor niks dus hebben Christel en ik de wonddressing van die dag overgenomen en waren de enige werkende op de afdeling hahaa. Ook bij Robin en Helen was het niet veel, er werden 30 mensen ontslagen? Ook alleen de ernstige gevallen mochten blijven.

Vorige week hebben we dus 3 dagen stage gelopen in het Comboni Hospital in Sogakope, maandag , dinsdag en woensdag.
Dit om onze nursingskills te behalen.
We stonden 3 dagen op een andere afdeling, alleen heb ik verder niet veel op mijn eigen afdeling gestaan omdat ik door heel t ziekenhuis aan het lopen was om iets te doen haha. Maandag wonden, dinsdag heb ik heel de dag bloed geprikt dus dat kan ik ondertussen wel en woensdag heb ik een middag bij 2 keizersneden mogen zijn. Heel interessant dit eens te zien, jammer genoeg nog geen normale bevalling meegemaakt dus die hoop ik nog wel te zien de komende 2 weken. Komt goed want dat heb ik even geregeld hihi.

Vrijdag mijn eerste dag op de IPD en afgelopen weekend zijn we even wiste relaxen metbeen heerlijke massage bij de spa, was weer even nodig want er zat weer is wat vast in mn nek en had weer elke dag ernstige hoofdpijn en mn rug hield het niet meer. Ik was bijna instaat om naar huis te gaan.. hierna wat gegeten en na gekletst bij het zwembad en verder was onze zaterdagavond niet veel bijzonders. Ondertussen heb k een ander matras gekregen en gaat het wat beter gelukkig!

Ondertussen heb ik al 3 dagen buikgriep, mweh…. Komende week mijn beroepsprestatie afmaken, volgende week laatste weekje stage en dan gaan we reizen jongens!!!

Onze plannen zijn: maandag richting capecoast en daar verblijven tot donderdag. Hier gaan we surfen, naar de touwbruggen jungle iets en naar een kasteel van vroeger waar slavenhandel plaatsvond. Dat weekend groot feest, mijn verjaardag en tegelijk ons afscheidsfeest omdat het ons laatste weekend is. Dit vieren we in de tuin met onze Ghanese matjes en de andere studenten! Maandag reizen we weer naar Golokuati en gaan we de grootste berg van Ghana beklimmen whoehoeee, wat zal ons dan weer te wachten staan? Er is altijd wat met ons haha! Hierna pakken we een waterval mee om even bij uit te rusten en overigens poging 2 want afgelopen keer was het bar slecht weer.

Nou jullie zijn weer op de hoogte gebracht, ik stop weer met typen want ben het helemaal beu haha.

Byebyeeeeeeeeeeeee xxxxxxxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ghana, Ada Fua

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

12 November 2014

Daar ben ik weeeeeer...

16 Oktober 2014

EBOLA IN THE CITY!!!

01 Oktober 2014

Eerste dagen in het Dangme East District Hospital

15 September 2014

First days in Ghana!
Joyca

Hoi allemaal, hier kunnen jullie me volgen vanuit Ghana. ik verblijf hier 3 maanden en ga werken in het ziekenhuis. Mijn opleiding is Verpleegkundige. We gaan projecten opstarten hier en hebben acties gedaan in Nederland om geld in te zamelen en de projecten te kunnen uitvoeren in Ghana. Hier kunnen jullie zien wat we er mee doen. Liefs Joyca

Actief sinds 15 Sept. 2014
Verslag gelezen: 2094
Totaal aantal bezoekers 8216

Voorgaande reizen:

15 September 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: